Vanmorgen was hier in de wijk een stroomstoring. Ik ging vroeg op pad en het viel me op, dat het relatief rustig was. Onderweg heb ik een meneer die zijn hondje uitliet gevraagd of in zijn deel van de wijk ook geen elektriciteit beschikbaar was. Dat was dus zo. Hij vertelde dat de storing tot 9.00 uur zou duren.
Onderweg zag ik automobilisten, die blijkbaar verliefd zijn op hun werkgever; wat hadden ze weer een haast! En onder het autorijden natuurlijk met de telefoon bezig. Ik begon me een beetje een buitenbeentje te voelen, want ik was een van de weinigen die niet aan de telefoon hing. Ook als ik 's morgens Fenna uitlaat, zie ik erg veel mensen met een telefoon aan het oor achter het stuur. En alles á raison de 230 euro indien bekeurd. Over de fietsers heb ik het maar niet. Maar die groep is nog groter.
Volgens mij zal het inzetten van meer handhaving zichzelf terugverdienen. En mocht het zover zijn, dat het niet handsfree bellen teruggedrongen is (een utopie), dan zijn er nog legio andere situaties die kunnen bijdragen aan het verdienmodel en..... aan de verkeersveiligheid. Helaas rekenen veel overheidsinstanties op basis van subsidies en is er geen sprake van een commercieel beleid.
