Het land is na mijn eerste bezoek nooit uit mijn gedachten geweest. Ik voelde me daar erg op mijn gemak. Het heeft te maken met de sfeer uit mijn vroege jeugd, in de jaren 50. Toen er nog een grote sociale samenhang was en geld een andere rol had. Toen er nog sprake was van eenvoud en tevredenheid en vooral geluk. Ja, toen was geluk inderdaad heel gewoon. Ik trof die ingrediënten ook in Roemenië aan, zij het een paar decennia later. Natuurlijk is er ook in Roemenië veel veranderd. En toch kreeg ik weer dat warme, rustige gevoel toen we daar laatst waren. Net alsof ik weer thuis was.
Op het www vond ik een leuke video van de stad Arad in Roemenië. Ik ben daar een aantal keren geweest. De eerste keer was in 1972, toen ik daar met de trein op het station (1:53) arriveerde. Later, in 2013 en 2017, ben ik weer in die mooie stad geweest. De opnames hebben vooral betrekking op het centrum. Vanaf mijn / ons logeeradres is het nog geen 10 minuten lopen. De fraaie kathedraal en de beelden van en langs de rivier de Mures (brug en blauw gekleurd fietspad) komen mij ook bekend voor. De videobeelden roepen bij mij mooie herinneringen op.