Toen ik nog werkzaam was en een op een gesprekken met medewerkers hield, was er van mijn kant telkens weer sprake van gemeende interesse. Ik maakte een verslagje met actielijstje, waarvan een kopie naar de medewerker ging. De actiepunten handelde ik conform afsprak af. Als ik die medewerker na verloop van tijd weer sprak, dan las ik van tevoren het verslag door en wierp ik een blik op de actielijst. Zo controleerde ik mijn huiswerk. en eventueel dat van de medewerker. Soms voorzag ik de documentatie van extra aantekeningen. Zoals bijvoorbeeld : Is jarig vandaag! of Heeft een baby gekregen. En dan moest er een presentje mee. Gelukkig heb ik meer Tummy Tubs (een babybadje) gevuld met rollen beschuit en doosjes muizen moeten kopen, dan bloemstukken voor op een kist.
Medewerkers vonden het zelf altijd fijn, dat zaken die aangekaart werden, opgelost zijn. Zoals ik als gedetacheerde dat zelf ook altijd fijn vond.
Zelf heb ik maar al te vaak meegemaakt, dat ik herhaaldelijk om hetzelfde moest vragen. De betreffende field- / peoplemanagers deden hun werk niet goed. Dat is voor een gedetacheerde een ramp.
Met gemeende interesse dus. Vandaag moest ik weer voor een lichamelijke controle opdraven. Jammer dat er geen sprake was van gemeende belangstelling. Ik kreeg dezelfde vragen gesteld als de vorige keer. Te vaak dacht ik : "Moet je dat niet even noteren?" Vreemd en vervelend. En dat voor een gezondheidsdienst. Ik moest weer aan het UWV denken. Die werkten toen ook zo.