Op de tv zag ik even (ik moest nog eten) het beteuterde gezicht van Sigrid Kaag in de rechtbank. Ze zat daar als slachtoffer van een bedreiging. Ik heb geen medelijden met haar hoor. Niet dat ik voor bedreigingen ben, maar omdat er in mijn ogen sprake is van Karma.
Kaag heeft het gevoel gekregen, wat veel door o.a. haar in de steek gelaten Afghanen ook hebben. Complete gezinnen. Het gevoel van een doodsbedreiging. Maar dan een die vele malen serieuzer en groter is, dan die van Sigrid Kaag. Daar worden al die gezinnen door velen (Talibanstrijders en aanhangers) bedreigd. Kaag enkel door iemand die even kwaad werd. Er zijn al veel Afghanen omgebracht. Dat valt met name de dames Sigrid Kaag en Ank Bijleveld te verwijten. Ze mogen blij zijn, dat het in Afghaanse kringen in ons land stil is. Hopelijk blijft het zo.