Mijn neef Jacques Goey had een aantal lp's met instrumentale nummers van o.a. The Ventures, The Spotniks en ik dacht The Shadows. Hij draaide die platen op zo'n draaitafel / pick-up die in een koffertje zat. Met de luidspreker in het deksel. Ik herinner me nog dat ik dit nummer, Walk don't run, zowel wat de slag als solo betrof op mijn gitaartje rammelde. Mijn broer en ik hadden een instructie lp waar dit nummer op voorkwam. Per instrument. Je kon dan zelf het ontbrekende instrument aanvullen. Een soort karaoke, maar dan voor instrumenten. Spelen met The Ventures dus.
De video herinnert mij ook aan de periode, waarin ik bromfiets- en motorfietstechniek vele malen belangrijker vond dan de meisjes. Iets wat ik later weer terug zag toen ik vader was; een zoon die aan zijn brommer sleutelde met meiden om hem heen. Die vond hij maar storend. Haha! En dan zie ik ook nog die natuurlijke lichamen. Zonder ijzer, zonder geverfd haar en zonder tatoeages. Wat een tijd! Gewoon puur allemaal. Zestig jaar geleden : Walk don't run. Helaas hebben velen dat advies in de wind geslagen. Het werd toch rennen, haast je rep je. En stress. Veel stress.