 |
| '..wat doet ie ouwe nou weer?..' |
Als ik van buiten naar binnen kom, dan let ik erop. Soms vraag ik het aan bezoekers. Niet aan verlegen bezoekers, maar mensen die zich durven uit te spreken : "Ruik je iets als je hier binnenkomt?" Die vraag stel ik niet als we net Indisch gekookt hebben. Want de trassi en de knoflook overheersen dan.
Nee, als de lucht voor ons doen zuiver is stellen we de vraag. Soms kom ik ergens binnen en dan ruik ik de kattenbak. Of een hondengeur. Zo'n geur heeft Fenna soms ook als ze in de regen gelopen heeft. Dan is het weer tijd voor een lauwe douche met die heerlijk geurende berkenteershampoo van haar. Die ruikt net als de zeep die mijn pa uit Engeland soms meenam.
Toen we een kat hadden en in een appartement woonden, heb ik een speciaal toilet voor dat beest gemaakt. Van zo'n vuilniszakhouder, een rond kunststof vat zonder bodem, met zwart deksel erop. In dat deksel heb ik een ronde doorvoer gemaakt. Daarin een pvc pijp, die bij een rooster van de mechanische ventilatie uitmondde. In het vat zelf heb ik uiteraard een opening gemaakt, zodat de kat op de bak met grit in zijn kleinste kamertje kon plaatsnemen. Zo zijn er meer mogelijkheden om geurtjes te voorkomen. Fenna's kussen wordt gelucht en de sloop wordt geregeld verschoond. Maar dat alles neemt niet weg, dat er soms toch iets te ruiken valt. Maar ja, iedereen laat weleens wat waaien.
Wat anders : waarom is een bacterie op Mars een teken van leven en een hartslagje op aarde van een ongeboren kindje niet?