Het CDA wil van de betaalde seks af. Ach ja, we willen alles nu eenmaal gratis. In een vrij kort tijdsbestek ben ik vier keer op straat komen te staan. Ontslagen dus. Ik kan me niet heugen dat ik toen gehuld heb. Ik werd wel even emotioneel, boos dus. Want afgezien van het faillissement van een werkgever, was er de andere keren sprake van een dubbele agenda (stille reorganisaties). Als projectmanager heb ik bij tegenslagen ook nooit een traan gelaten. Dat hoort niet bij een leidinggevende. De hindernissen vergden een rechte rug en vertrouwen in eigen kunnen en die van de medewerkers.
Tegenwoordig doet men emotioneel om steun te krijgen. Zelfs ministers. Grapperhaus was zo zielig, dus mag ie blijven. Maar voor mij is ie door de mand gevallen. Iedereen maakt fouten, dus lieg er niet om. Een echte leider had zijn rug gerecht en zijn verantwoordelijkheid genomen. Tegenwoordig wordt er steeds vaker gehuild en gejammerd. O, wat zielig! Waarom blijft de staatssecretaris buiten beeld. Mw. Broekers-Knol was toch ook flink in de fout gegaan?