Gelukkig heb ik geen last ondervonden van de gevolgen van de verhuizing. Ik heb egregeld op de tocht gestaan en zware spullen getild. Maar geen pijntjes en ook geen verkoudheid (krijg je trouwens niet van tocht zegt men) opgelopen. Hoera!
Vanmorgen werd ik bijna van mijn fiets gereden. Ik reed op een fietspad en moest een weg oversteken. Bestuurders op die weg moeten fietsers voorrang verlenen. Er kwam een zwarte auto aan met een vrij hoge snelheid. Omdat het ter plaatse heel overzichtelijk is en de zon scheen, ging ik er vanuit dat ik gezien zou worden. En ach, elke aanname is een zwak punt. Ook dit keer. De auto minderde geen vaart. Ik remde en kwam bijna tegelijkertijd met de auto tot stilstand. Zij het dat de auto, met een Pools kenteken, daarvoor wel zwarte strepen op het asfalt moest trekken. Ik keek de bestuurde hoofdschuddend aan en maakt met mijn linker hand het bekende gebaar om hem tot rustiger rijden te manen. De min-Pool achter het stuur reageerde niet en bleef strak voor zich uit kijken. De plus-Pool naast hem keek wat verontschuldigend. Daarna ben ik weer gaan fietsen.