Peren plukken

Nee, ik hoef er niet voor op stap. Ik heb de peren in eigen boomgaard geplukt. Ik was snel klaar. In de voortuin, een zeer groot woord voor een meter diepe en vijf meter brede strook, staat een kleine perenboom. Vorig jaar stond ie in een emmer achter in de tuin. Maar sinds het voorjaar staat ie in de volle grond en hangt vol peren. De peren zijn weliswaar groot, maar nog keihard. Sonja heeft al eerder peren gestoofd, maar die kwamen uit een andere tuin. Nee, ik ben niet over een schutting geklommen om te gaan snaaien. Zo erg is het met mij nog niet. Ik heb ze uit tuin van een van onze kids gehaald. Een tas vol. In ons tuintje waren een paar peren op de grond gevallen, waar ze subiet door slakken zijn aangevallen. Die beschadigde peren heb ik op

een open plek in het openbaar groen gelegd. Daar lopen vaak merels te struinen. Dus die peren zullen snel opgepeuzeld worden. Peren plukken is anders dan appels plukken. Vanwege de tapse vorm dreigen peren tijdens de pluk uit je hand te glijden. Een gevallen peer wordt voor de sap. Er moet trouwens net als bij de appels een steeltje aan blijven zitten. Anders gaan ze rotten. En op rot fruit in de mand zit niemand te wachten.