De dag begon goed. Zoals gewoonlijk. Ik ben nu eenmaal een ochtendmens en dan ook nog goed geluimd. Via de badkamer en de keuken stapten Fenna en ik de vrieskou in. Als eerste moest de gft bak aan de straat geplaatst worden. Samen met Fenna (kort aan de flexlijn) reed ik de kliko naar voren. Bijna bij de straat aangekomen komt een teckel aan een lijn op ons af. Ik ken het beestje, want het woont een paar huizen verderop. De eigenaresse is nog buiten beeld. Iets wat ik altijd vreemd gevonden heb; ze ziet immers niet wat die teckel van haar doet. Ze kan hem indien nodig ook niet corrigeren. Fenna begint aan de riem te trekken, want ze is loops. Inmiddels is de vrouw in beeld en nadat we elkaar gegroet hebben, vraag ik haar rustig en vriendelijk haar hond bij haar te houden. "Fenna is loops, weet u nog?", zeg ik. Al eerder had ik haar dat gezegd, toen we elkaar afgelopen weekend tijdens het uitlaten tegenkwamen en zij met gevierde lijn haar teckel Fenna liet bespringen. Ze antwoordde toen : "O, vandaar!" Maar een actie bleef uit. Ook toen moest ik haar ook nog extra vragen om haar hond bij haar te houden.Ze trok na mijn verzoek direct een geërgerd gezicht en begon erg onhandig de teckel met de flexlijn naar zich toe te trekken. Ze maakte geen gebruik van het oprolmechanisme, maar pakte met de vrijde hand de lijn beet. Dat doet ze vaker zo. Het leek alsof ze aan het vliegvissen was. Maar ja, die teckel bleef fanatiek trekken en sprong weer op Fenna, die dat helemaal niet erg vond. Toen ik de vrouw met behulp van mijn flexriem liet zien hoe ze haar hond eenvoudig (met de duim op de stopknop en armbewegingen om de hond naar je toe te halen) naar zich toe kon halen, reageerde ze boos! Ze begon te snauwen tegen mij.
Erg vervelend allemaal. Al eerder heb ik haar een paar keer gevraagd of ze haar hondje niet tegen ons hek wilde laten piesen. Ook die verzoeken hebben tot niet het gewenst resultaat geleid. Ze laat het nog steeds toe. Niet alleen bij ons, ook bij andere woningen mag haar hondje zijn pootje optillen. Na zo'n verzoek groet ze me een tijd niet. En dan opeens is het weer vrolijk : "Hallo!"
Op de een of andere manier valt het kwartje niet bij haar. Komt bij dat ze snel op haar tenen getrapt is. Op een vraag, hoe vriendelijk ook, wordt telkens wat bijterig gereageerd. En dan ook op een manier alsof het allemaal de schuld van haar teckel is, waar zij niets aan kan doen. Het is hun eerste hondje. Misschien moet ik een volgende keer heel boos tegen haar doen. Zou dat helpen?