|
...het lijkt weinig.... |
Toen ik de bus parkeerde keek ik tegen een hekwerk aan. Op de grond zag ik zwerfvuil liggen, dat door de wind tegen het hek geblazen is en daar is blijven liggen. Een bekende situatie voor wie geregeld zwerfvuil opruimt. In de bus heb ik ook een grijper liggen. Dus aan de slag. Een plastic zak was niet nodig, want die lag ook tussen het zwerfvuil.
Van een afstand lijkt het alsof er niets of zeer weinig vuil ligt. Maar van dichtbij is het toch aardig wat. Over een afstand van zo'n 20 meter haalde ik bijna een volle plastic tas op. Er bevond zich erg veel plastic onder het afval. Wat kleine stukje piepschuim en één blikje.
|
...maar dat is niet zo. |
Ik de rommel mee naar huis genomen, want er was geen afvalcontainer in de buurt. Trouwens, het is een risico om dat vuil alsnog in een openbare afvalbak te deponeren. Het kan zijn dat er een boa of andere zeurpiet rondloopt, die mij daarop aanspreekt en mij bekeurt. Want ja, zo gat dat hier in Nederland. We worden van alle kanten belaagd als het over het milieu gaat. Ook al heb je goede bedoelingen. Het zijn vaak de goedwillenden die een gemakkelijke prooi vormen voor de hermandad.