Ik heb het deel van het dashboard waarin het klokje gemonteerd is, opengemaakt. Hoe denk je dat de bedrading eruit zag? Jawel spaghetti! Dus nog meer werk aan de winkel. Maar eerst de klok. O nee, eerst mijn handen opwarmen. Ik kreeg in de bus zowaar kouwe klauwen! Andere tijden. Gelukkig kwam een buurtbewoonster langs; een mooie gelegenheid om samen aan de koffie te gaan. Ze wilde Sonja even spreken, maar die was nog op pad. Toen zij weer thuiskwam, heb ik mijn opwarmtijd en koffiepauze beëindigd; terug naar de bus.
Ik heb onder het dashboard een aparte aansluiting gemaakt (buiten het massacontact om), zodat het uurwerk altijd 12 volt voeding heeft. Ook als de massasleutel verwijderd is. Ik heb er een zekering tussen gezet. Jenever can tell. We zijn dus voortaan bij de tijd.
Na de bypass-operatie heb ik de spaghetti wat bijeen gebonden. De twee loos geworden draden (plus en min) van het klokje heb ik keurig 'afgedopt' om stiekeme vonkjes en/of kortsluiting te voorkomen. De bekabeling onder dat deel van het dashboard kan nu ook niet meer onzichtbaar heen en weer schuiven.