Zoals je weet voel ik me al mijn hele bewuste leven nogal onrustig. Ik heb de drang weg te willen, al zou ik niet weten waar naar toe. Hoewel ik denk dat het met mijn genen en/of achtergrond te maken heeft, is het niet zo dat ik per definitie naar een tropisch land zou willen. Azië in het algemeen en Indonesië in het bijzonder trekken mij helemaal niet. Dat is wat vreemd. Ik kijk wel graag naar beelden uit die landen. Maar ook naar die uit andere.
In het tv programma Spoorloos herken ik daarom wel bepaalde gevoelens van geadopteerde mensen. Mensen die als kind uit een ander werelddeel naar hier gehaald zijn. Helaas maar al te vaak via een duistere/onwettige procedure (zelfs door erkende organisaties), waarin ontvoering en/of diefstal opvallend vaak voorkomen. De geadopteerde kinderen krijgen vaak problemen in de puberteit. Ze voelen zich in het algemeen hier en in hun gezin in het bijzonder niet thuis. Maar zij weten wel waar ze oorspronkelijk vandaan komen, wat hun moederland is. Dat heb ik dus niet. Nee, ik ben dus niet geadopteerd. Daar ben ik 200% zeker van. Ik ben gewoon onrustig, voel me verdwaald en wil gewoon weg. Misschien heb ik daarom totaal geen last van heimwee en kan ik vakanties jaren volhouden.