Echt erg is ook de reactie van de Spaanse overheid op het referendum in Catalonië. Ik moest onwillekeurig denken aan mijn jeugdherinneringen, de tijd waarin dictator Franco nog actief was. Die dictator heeft zo'n 200.000 Spanjaarden omgebracht. De Guardia Civil was erg berucht. Een regelrechte sadistische moordmachine. Pas 30 jaar later begon aarzelend een onderzoek naar de moorddadige praktijken van het Franco regime. Zijn geest leeft nog steeds, blijkt nu.
Stel een kind in een gezin wil op eigen benen staan. Oké, de vergelijking gaat nogal mank, maar toch.
 |
| na de stier is de Catalaan aan de beurt |
Nee, het optreden van de Spaanse regering vond ik neigen naar Franco-dictatuur. Ook uit Brussel las ik commentaren, die neigen naar dictatuur. Ze bevestigen de EU mentaliteit. Zodra het woord referendum valt, krijgen politici het Spaans benauwd. Alsof ze met de dood bedreigd worden. Stemvee dat ook iets wil inbrengen? Zijn ze helemaal gek geworden? De reacties van politici en overheden op het fenomeen referendum zijn beangstigend. Politici leven in hun eigen wereldje, waarbij ze zich louter sterk maken voor zichzelf. Men kan de uitslag van een referendum ook zien als een opinie, waarmee men aan de slag gaat. Dat lijkt mij beter dan zo ondemocratisch te reageren. Aan het snoeiharde politieoptreden was af te lezen, waarom Spanjaarden stierenvechten leuk vinden.
Hoe zal het ons vergaan, wanneer wij te kennen geven uit de EU te willen? Krijgen we dan via Brussel een internationale troepenmacht over ons heen?