Je kent ze vast wel, de mensen die met veel getetter kennis geven van het feit dat ze (in hun ogen) iets bijzonders gaan doen. Hetzij op dieet gaan, sporten, stoppen met roken of studeren. Daar blijft het dan bij. Soms, heel aan het begin van hun actie melden ze nog weleens wat. Zoals het startgewicht, het aanschaffen en/of laten zien van hun sportoutfit of een stapel boeken. In veel gevallen sterft hun actie een stille dood. Vaak past zo'n onderneming helemaal niet bij de betreffende persoonlijkheid. Alsof een olifant luid toetert dat ie op ballet gaat. Haha!
Zelf geef ik liever achteraf bekendheid aan iets. Dan is het een feit. Veel acties vergen een persoonlijke inspanning of zelfs een verandering van levensstijl. En dat is niet voor iedereen weggelegd. Soms ook niet voor mij.
Ik heb een tijdje een schriftelijke cursus gedaan. Zo'n studie viel mij zwaar. Ik heb wel een aantal modules gedaan, maar heb aan het eind de pijp aan maarten gegeven. Niet alleen het studeren in mijn vrije tijd viel me zwaar. De inhoud van de cursus ook. Vergelijk het maar als volgt : je wilt een spijker in het hout slaan en vraagt aan een deskundige hoe je dat het beste kunt doen. Vervolgens krijg je een oeverloos verhaal over hout, ijzer, gereedschap, blauwe vingers enz. Uit dat wollig verhaal moet je zelf maar opmaken hoe je het beste die spijker in het hout krijgt.
Ik heb die kennis later alsnog opgedaan via het avondonderwijs. Die manier beviel mij uitstekend. Maar ja, dat soort opleidingen waren er niet ten tijde van de schriftelijke cursus.