donderdag 26 oktober 2017

Jouw hond, ons hek

Wij hebben het nooit nodig gevonden, dat onze honden de omgeving en/of eigendommen van anderen bevuilden. Dat vinden we zelf niet prettig en dus gaat het "Wat gij niet wilt dat u geschiedt...." bij ons op. Vanmorgen, toen Fenna en ik terugkeerden van de ochtendwandeling, kwam iemand met een kliko en een hond aangelopen. We groetten elkaar vriendelijk, want we kennen elkaar. De rolriem was zoals gebruikelijk flink afgerold. Helaas vond de hond het nodig om zijn poot tegen ons hek op te tillen. Een actie die ik hem wel vaker zie doen bij andermans hekjes en hagen. Wij hebben een deel van de omheining bekleed met windbreekdoek, dat we schoon proberen te houden. Afgezien daarvan, de zuidwesten wind blaast de urinelucht richting onze zitplek onder de overkapping.
Maar goed, het was een gelegenheid om daar iets van te zeggen. "Dit vinden wij niet zo geslaagd, hoor", reageerde ik. De eigenaar keek op dat moment terloops naar de hond en had diens spuitwerk best wel gezien. Hij reageerde met een blik van iemand die zich betrapt voelde. Het is iemand die anders rustig staat te kijken wanneer zijn hond tegen andermans spullen staat te piesen.
Verder geen ruzie of zo hoor. Maar er zijn telkens weer mensen die je even wakker moet schudden. Ik weet voor 100% zeker dat hij het ook niet op prijs zal stellen als iemand anders de hond tegen zijn spullen zou laten pissen. Want zo is het ook wel weer.
Begin deze week liep een vader met een dochtertje (denk ik) te wandelen. Er liep ook een hondje mee. Keurig aan de riem. Maar wat denk je? Laat ie dat beestje in een stukje kaal perk voor de deur van de overburen even zijn keutel trekken. En natuurlijk doen alsof ie niets zag, totdat meneer mij zag staan kijken. Toen rukte ie dat hondje van de pot en liep door. Nu is het zo, dat de overburen ook honden hebben, die ze elders uitlaten zodat de omgeving schoon blijft. Klaar ben je.