Dus vloog ik pas uit toen ik 27 jaar was. In die tussentijd was mijn moeder blijkbaar bezig met het zoeken naar een geschikte huwelijkspartner voor mij. Het waren allen meisjes, dus mijn moeder had geen andere gedachten over mijn geaardheid. Er kwamen kennissen of vriendinnen van mijn moede rop bezoek, die steevast een huwbare dochter bij zich hadden. Na zo'n bezoekje vroeg mijn moeder mij : "En, wat vond je ervan?" Ik vroeg op mijn beurt dan : "Waarvan?" want ik was met heel andere dingen bezig dan vrouwelijk schoon. Als kind heb ik mijn moeder een paar keer gevraagd, waarom vrouwen zo dom doen. Ze heeft daarop nooit serieus geantwoord. Ze lachte alleen maar. Misschien was ik eerder het huis uitgegaan als ze mij een serieus antwoord had gegeven. Of niet, want ik herinner me dat ik op een gegeven moment zelfstandig wilde wonen.
In veel dingen ben ik een laatbloeier. Ik ben op een zondagavond laat geboren. Omdat ik in december jarig ben, ging ik een jaar later naar school. Nadien liep ik in alles en nog wat achter. Gewoon omdat ik daar telkens nog niet aan toe was. Thuis had ik niet veel moeite me aan de regels te houden, al had ik zelf wel zo mijn eigen ideeën. Ik was toch al iemand van de regelmaat en zat daarom op tijd aan tafel en ging op tijd naar bed. Ik was ook geen herriemaker, al weet ik wel dat ik af en toe de volumeknop van mijn stereo-installatie flink omhoog draaide. Maar dan waren mijn ouders niet thuis. Ik kan me geen meningsverschil herinneren waarover ik ruzie met hen gemaakt heb. Ik liet wel op subtiele wijze merken, dat ik anders over bepaalde dingen dacht. Daar bleef het dan bij.Het feit dat ik een laatbloeier ben viel nauwelijks op. De meesten hielden mij voor jonger. Met gevolg dat ik geregeld moest aantonen ouder dan 18 te zijn of een rijbewijs te hebben. Zelfs vandaag de dag, als ik gebruik wil maken van ouwe lullen korting, moet ik aantonen dat ik daar recht op heb. Als het goed is gaan laatbloeiers dus ook later dood. Ik ben benieuwd.