zondag 15 oktober 2017

Christenvervolging

Ik las ergens een stukje waarin men klaagt, dat er weinig aandacht besteed wordt aan de vervolging van christenen in deze wereld. Dat stilzwijgen ligt wat mij betreft voor de hand. Niet alleen vanwege het economisch, maar ook vanwege het integratiebelang. Wie bekend is met het monster dat Micheal P heet, zal zo'n iemand nergens willen toelaten. Wanneer men zijn inborst en daden verzwijgt, creëert men de mogelijkheid zo'n iemand weer in de maatschappij los te laten. Immers, niemand weet iets.
Dus men zwijgt liever ook zo over andere geloofsgroeperingen, die christenen naar het leven staan. Is daar iets tegen te doen? Volgens mij maar één ding : geloven afschaffen. Geen geloofsgebouwen meer, geen gezeur aan deuren, geen post en andere publieke geloofsuitingen. Wie geloven wil, doet dat thuis en in stilte. Als een soort hobby waar een taboe op rust. Misschien is er ook een andere optie : christenen in andere landen beschermen. Maar ja, dat betekent oorlog met de islam. Sommigen stellen, dat zo'n oorlog beter daar in den vreemde gevoerd moet worden, dan afwachten totdat hier die oorlog uitbreekt. Daar is wel iets voor te zeggen.
Dat men hier staat en kerk gescheiden heeft is ook logisch. Wat de politiek en de overheden doen heeft immers al te vaak weinig van doen met christelijk gedrag.
Vervolging heeft vaak te maken met andere zienswijzen. Zelfs atheïsten worden vervolgd, want iedereen moet blijkbaar geloven. Binnen de kerk waar ik lid van ben vindt ook een vorm van vervolging plaats. Wie zich niet conformeert aan de kerkregels (zijn anders dan die van de Bijbel) krijgt het zwaar te verduren. En mocht je buiten bereik komen, dan pakken ze je familie wel aan.
Zelfs in een woongemeenschap met twee kerken van een en hetzelfde geloof, mocht ik niet vrij kiezen naar welke van die twee ik wilde gaan. En dus kreeg ik te horen, dat ik naar de 'verkeerde' kerk ging. Ik heb die zaken en meer zelf aan den lijve ondervonden. Al die haat en nijd en het in zijn greep willen houden van gelovigen, vind ik nergens terug in de Bijbel. Tenminste, niet vanuit de visie van Jezus of God. Ook het weigeren van mensen niet. Of was er een toegangscontrole om een tempel of synagoge te mogen betreden of naar de Bergrede te mogen luisteren? Dat gedrag en die regels komen bij mensen vandaan. Mensen die enkel in zichzelf geloven. Christenen zijn geen haar beter dan anders- of zelfs niet-gelovigen. De meesten zijn zondag-gelovigen, die doordeweeks volledig van God los zijn. Christenvervolging aanpakken? Begin maar eerst bij jezelf.