dinsdag 3 oktober 2017

Afscheid

Zondag hebben we Mike naar Groningen teruggebracht. Hij had wat meer bagage en omdat de volgende dag zijn verjaardag was, besloten we hem weg te brengen. Sonja had ook wat te eten meegenomen : rijst, rendang en sajoer boontjes.
Mike was chauffeur, dus voor ons was het een ontspannen rit. Bij Joure zag ik dat er flink gewerkt wordt aan die ouderwetse rotonde. Ik herinner me nog de verkeerslichten op dat punt. Dat was heel lang geleden. Het knooppunt tussen de A6 en de A7 geeft enige vertraging.
Afgaande op de werkzaamheden, komen er fly-overs. Begin vorig jaar is men gestart met de voorbereidingen. Volgens de planning zou de nieuwe situatie, een verkeersknooppunt, dit jaar gereed moeten zijn. Maar zoals je weet, vinden veel mensen dat planningen er zijn om bijgesteld te worden.
Eenmaal in Groningen lette ik speciaal op de mensen aldaar. Het is nu eenmaal een studentenstad en dat is te zien aan het aantal fietsen en de veelal jonge berijders ervan. Wie op de huizen let, herkent ook de studenten. Al was het maar vanwege het grote aantal fietsen voor de deuren. Heel soms is het ook aan een auto te zien, waarin een student vervoerd wordt.
Mike woont ook in een studentenhuis. Hoewel, het was een eengezinswoning, die aangepast is. Er zijn enkel aparte kamers voor de bewoners. De douche en toiletruimte en de keuken zijn gemeenschappelijk. Net als de achtertuin. Het geheel ziet er verzorgd en schoon uit. Dus niet conform het gemiddelde studentenhok. Uitzonderingen bevestigen de regel.
Na aankomst is Sonja de keuken ingegaan om de maaltijd klaar te maken. Er waren nog drie studenten aanwezig, die eveneens een plekje aan tafel werden aangeboden. Twee van hen waren met de camper naar Frankrijk mee geweest.
We hebben daar heerlijk gegeten en wat gepraat. Daarna hebben we afscheid genomen. Ik werd wat emotioneel. Ik besefte opeens, dat onze jongste zoon de laatste is, die de ouderlijke woning heeft verlaten. De tijd vliegt voorbij, maar we zijn blij dat ze alle drie vol vertrouwen op eigen benen kunnen staan. We hebben onze taak met succes volbracht.