Ben ik blij dat ik al met pensioen ben! Ik moet er niet aan denken, dat ik een aantal jaren langer had moeten werken voor minder pensioen. Als gepensioneerde mag je dus korter genieten van je 'vrijheid'. Afgestudeerden moeten dus langer op de bank blijven zitten.
Op werk valt er voor velen helaas weinig tot niets te genieten. Als ik me sec gehouden zou hebben aan wat al die nare leidinggevenden mij vroegen of zeiden, dan was ik al op mijn 35ste in de wao beland. Zaak is om er zelf een leuke draai aan te geven.
Ik heb nooit gedacht : 'Het is kolere eind lopen naar Rome'. Mijn gedachte is meer van : 'Via welke route zal ik gaan?' Het bekende niet het doel, maar de reis. Dat is met werken ook zo. Natuurlijk zit het soms tegen. Dat zijn de leermomenten. Teleurgestelde of zelfs boze collega's of medewerkers van mij, die mij in vertrouwen vertelden dat ze het bedrijf zouden verlaten heb ik vaak geadviseerd tot die tijd zoveel kennis en ervaring als mogelijk in hun koffer te stoppen. Tja, je kunt ook met een chagrijnig hoofd dat moment afwachten en dagelijks met tegenzin naar die baan van je gaan.
Met de verschuiving van de pensioengrens ontneemt de regering de werkenden een stuk van hun vrijheid / vrije tijd. Nu en later. Nu, omdat men langer moet werken en later omdat men niet naar rato ouder wordt en/of gezond blijft. Of gaat men nu echt iets doen aan de nare werksfeer in menig bedrijf, waarvan het pesten slechts een onderdeel is? Wat men ook vergeet is dat veel bedrijven af willen en komen van medewerkers die 50 jaar of ouder zijn. Hoe men dit wil aanpakken is mij onbekend. Ik hoop maar het beste voor zowel de werkloze als de werkende en de studerende generatie.