Maar het bleef stil. Dus opa sjokte terug. Toen ik weer bij het plein aankwam, was het nog steeds doodstil. Hoewel, opeens hoorde opa Jill roepen : "Opa!" Ze stond naast een bankje waar een juf zat. Ze zaten samen te wachten op opa. Toen opa zijn afwezigheid had uitgelegd, zei juf : "Het is vandaag Studiedag. Dus de kinderen zijn vrij. Behalve Jill dan. Wel raar. Deed me denken aan die keer dat ik alleen voor de deur van de school stond in de Kagerstraat. Toen had ik dus niet gehoord dat we die dag vrij hadden... Jill bleek echter geen trek te hebben in een etentje buiten de deur. Juf wilde wel met opa mee, maar dat vond Jill niet goed (zucht!).
Jill wilde wel een keer pannenkoeken eten. En dus namen we afscheid van juf en liepen we samen naar de super tegenover de school. Daar kochten we pannenkoekenmix.
Weer thuis mocht Jill opa helpen (of was het andersom?) met het maken van het beslag. Jill kieperde eerste het complete pak meel in de kom. Daarna brak ze drie eieren en liet de inhoud in de kom met meel glibberen. Vervolgens werd de hoeveelheid melk afgemeten en ook in de kom gekieperd. En toen begon voor Jill het feest : met de mixer het beslag maken.
Intussen zette opa een koekenpan op het vuur met een beetje boter en legde een groot bord met een omgekeerde schotel erop klaar voor de pannenkoeken. Jill schepte keurig telkens een soeplepel beslag in de koekenpan. Opa bakte erop los en weldra lag een flinke stapel licht bruineronde plakken op het bord. Jill kon haar trek niet meer bedwingen en liet het beslag voor wat het was. En zo verdwenen vijf(!) pannenkoeken met stroop in Jills maagje. Pffff! Daarna deed opa de afwas en keek Jill uitbuikend naar de tv.