Een leuke tv realityserie over een stel mannen die een training krijgen om aan een triatlon mee te doen. Om dat te bereiken moeten ze aan hun gezondheid en fitheid gaan werken. Het vijftal kende elkaar niet toen ze de eerste keer bijeen kwamen. Maar dat maakt voor veel mannen niets uit. Het proces wat zich daarna ontwikkelde deed me denken aan mijn militaire diensttijd. Met zo'n dertig man op een zaal, die elkaar nooit eerder ontmoet hebben. Een groep, waarin men elkaar via inspanningen, uitdagingen, aanmoedigingen en ontspanning tot prestaties weet te motiveren. Er ontstond vrij snel een band. Zo ook binnen dit groepje mannen.
Wat natuurlijk ook aanspoort tot grensverleggende inspanningen, is de manier waarop het geheel is georganiseerd. De vaak ongezond etende en dus goed doorvoede kerels werden eerst geconfronteerd met hun eigen lichamelijke gesteldheid. Dat ging via een fotosessie geleid door een fotomodel. Kijkend naar de foto's van hun lijven, kwamen ze stuk voor stuk tot de conclusie : geen gezicht! Ze kregen ook zwemles van Inge de Bruijn. De mannenpraat en dito reacties waren niet van de lucht. Maar de mannen wilden toch ook wel Inge imponeren met hun zwemcapaciteiten. Ze moesten het opnemen tegen een tweetal Paralympics zwemmers. Het interessante was dat het vijftal opeens strijdlust toonde : ze wilden winnen! Toen een van hen dreigde af te haken, drong het toch tot hem door, dat het een blamage zou zijn indien hij de groep zou verlaten. Allemaal verschijnselen die ik binnen ons peloton ook zag. Al waren de omstandigheden wel heel anders. Geen fotomodel of een Inge, maar een lelijk schreeuwende sergeant. Kan je nagaan hoe goed wij waren! Vanavond weer : Real Men.