zondag 15 november 2015

Laat me!

Soms heb ik met ze te doen. Aan de andere kant denk ik : Je bent er zelf bij. Ik heb het over ongewenste bemoeienissen van kinderen met hun oude vader en/of moeder. Vaak is die bemoeienis gebaseerd op overbezorgdheid en/of heeft hij te maken met vooroordelen op het gebied van oud worden / zijn. Ouderen worden zodoende door hun eigen kinderen een bepaalde leefwijze opgedrongen. Aan de andere kant zijn er ouderen die, om allerlei redenen, in dergelijke gevallen weinig of geen tegengas geven.
Het lijkt me een vreemde gewaarwording als ik op oudere leeftijd van mijn kinderen te horen krijg, dat ik me aan hun regels moet gaan houden. Dus niet meer zelf koken, maar aan Tafeltje dekje beginnen. Geen uitjes meer, want stel je voor dat je ziek wordt of iets anders overkomt. En zo zijn er legio doemscenario's te bedenken, waarom ik straks als ouder iemand niet meer mijn eigen gang mag gaan.
Het is iets anders wanneer de brandweer of de ambulance straks geregeld voor mijn deur staat. Of dat mijn kinderen zien dat ik al twee weken het toilet niet heb doorgespoeld. Of wanneer mijn bankrekening voor de zoveelste keer geplukt is. Tja, dan zou ik het nog wel kunnen begrijpen, als ze me zouden zeggen dat ik bepaalde dingen beter niet meer kan doen.
Neem nou dat Tafeltje dekje. Ik vind die in piepschuim verpakte prak er niet uitzien, hoor. Dat systeem leidt niet alleen tot klachten over smaak, temperatuur enzovoort, maar ook tot sociale klachten. Het is voor veel ouderen een leuke onderbreking om even een boodschap te gaan doen. Even een praatje maken met bekenden. Ze zijn ook even in beweging en in de (hopelijk) frisse lucht.
Stel dat het bereiden van je eigen maaltijden een leuke bezigheid is. Dan pak je zoiets met dat Tafeltje dekje prakkie ook af. Een alarmknop om de nek vind ik dan weer wel een oplossing voor vooral alleenstaanden. Maar ook dan mogen ze zelf bepalen of ze die ketting 24 uur per dag om willen.
Als ik ouderen help ga ik daar niet te ver in. Klusjes die ze nog zelf kunnen doen, moeten ze ook blijven doen. Dat houdt hen in beweging en scherp. Veel regeltjes van kinderen zetten ouderen achter de geraniums. En daar bedank ik voor : "Laat me!"