Er was een tijd dat een zieke een kaartje kreeg, of een bos bloemen. In sommige gevallen zelfs een fruitmand. Alle met teksten als 'Beterschap!', 'Sterkte' of 'Tot gauw.'
Tegenwoordig schijn je je excuses te moeten aanbieden omdat je ziek bent of bent geweest. 'Sorry voor mijn hernia en dat je al dat werk alleen hebt moeten doen', Sorry voor mijn gebroken been en dat jullie die wedstrijden zonder mij hebt moeten spelen', 'Sorry dat ik na zijn overlijden depressief ben geworden' en meer van die voor mij onzinnige excuses.
Eerder was sprake van een overgangsperiode. Gedurende die tijd was het 'sorry dat u op mijn tenen staat'. Dat kwam omdat steeds meer mensen niet meer hun verantwoordelijkheid wensten te nemen. Ze tieren en razen als ze op hun gedrag worden aangesproken. En in ergere gevallen vallen er klappen. Iemand ergens op aanspreken, hoe vriendelijk ook, is al een tijd een risicovolle bezigheid.
Het schijnt nu zelfs zo te zijn, dat een verontschuldiging volgens bepaalde regels aangeboden moet worden. En wel op een manier die door de ontvanger voorgeschreven wordt. Ik weet niet of daar standaardbriefjes voor zijn of zo. Eigenlijk interesseert het me ook niets. Want mocht het toch zo zijn, dan zeg ik op mijn beurt : "Sorry hoor, daar wens ik niet op aangesproken te worden."