Zondagavond zijn we om het Zuidlaardermeer gereden richting Haren, om een kort bezoekje aan tante te brengen. Via Zuidlaren en Glimmen over een kronkelige landweg kwamen we op de Rijksstraatweg uit. Inmiddels vielen er lichte spatjes op de voorruit van de Matrix. Toen ik een kruispunt met verkeerslichten naderde, zei mijn onderbuikgevoel : Hier rechtsaf. Maar ik aarzelde. Ik zag geen bordje met de naam van de straat. Dat zagen we wel, toen we de kruising tergend langzaam overstaken. Het was inderdaad de straat waar we in moesten. Dus snel even gekeerd, het was erg stil op straat, en alsnog afgeslagen.Nog geen vijf minuten later reden we de straat van tante Pieng in. We liepen met Fenna aangelijnd achterom. Daar zagen we een kleine moestuin en een splinternieuw, stevig mooi hek. Toen we de tuin inliepen zagen we een keurig plaatsje dat opnieuw betegeld en groter leek. Binnen blafte Timmie. Maar hij bleef binnen ondanks de openstaande keukendeur. De Schrik van Haren bleef liever bij zijn beschermvrouwe in de buurt.
Na een hartelijke begroeting over en weer, namen we buiten plaats. Met tante gaat alles goed. Ze ziet er nog steeds prima uit. Het begon geleidelijk harder te regenen en het onweer nam toe. Fenna en Timmie hadden al kennisgemaakt en dat was het dan. Fenna ging nieuwsgierig even Timmies spullen doorzoeken. Fenna is een teefje hè. Maar ze werd dit keer niet jaloers, toen Timmie door mij werd aangehaald. Misschien mocht dat omdat Timmie een jongetje is. Later, toen we binnen waren gaan zitten, kwam Timmie zowaar op mijn schoot zitten, om mijn oren te likken! Zelfs dat mocht van Fenna. Timmie heeft me een tijdje gemist, denk ik. Of wilde hij mij de oren gewoon wassen? Dat zou ook zomaar kunnen.
Omdat we met onze campingburen hadden afgesproken dat we rond 22.00 uur weer terug zouden zijn (ze zouden i.v.m verwachte regen de boel eventueel afsluiten), namen we op tijd weer afscheid.