Een bandenwissel

"Zo, heb je daar wel verstand van?", klinkt het achter mij. Als ik me omdraai zie ik een man over het hek leunen. Hij heeft een hoofd van een 'boertie vaon bute'n'. Ik ben de nieuwe fietsbanden aan het monteren en ben met het achterwiel van de elektrische fiets bezig. "Ja hoor, ik weet er iets van", antwoord ik geruststellend. "O, heb je daar een cursus voor gehad?", vraagt ie door. Ik denk : "gekregen, meneer, niet gehad. Want als je iets hebt gehad dan heb je het niet meer."
Het feit dat ik zo denk, komt waarschijnlijk door de toon waarop meneer mij aanspreekt. Er gaat iets schamperigs van uit. "Fietsmonteurs hebben een opleiding achter de rug, hoor. Die weten waar ze mee bezig zijn", gaat meneer verder. Ik denk : "Ga van dat hek af en loop door, zeurpiet!" Maar ik antwoord met : "Misschien ben ik voor mijn pensionering ook wel fietsmonteur geweest."
Het is even stil. Dan zegt hij : "Ik ga maar eens verder."
Ik denk : "Ik ook." Ondanks de korte onderbreking lukt het me om ook de tweede fiets van een stel nieuwe binnen- en buitenbanden te voorzien. Het achterwiel was ene hele klus. Niet alleen vanwege de ketting, maar ook omdat er een kunststof kettingkast , zijtassen, een versnelling (7standen) en een trommelrem opzitten. Gelukkig heeft de fiets een middenstandaard (volgens mijn spellingscontrole geen bestaand woord. Hij stel voor : Jiddenstandaard, muddenstandaard en middenstander. Ik laat middenstandaard maar staan).  Het achterwiel komt mooi los van de grond als ie op het standaard staat, omdat in het voorwiel de elektromotor zit.