Dat kan niet!

In het postagentschap werd een jongeman geholpen. Er lag een grote doos op de balie. De postmeneer zei, dat hij, vanwege de afmetingen van het pakket, hem niet kon helpen. Hij adviseerde hem een koeriersbedrijf te raadplegen. Ik dacht : "Laat ik even ook een advies geven." Toen de jongeman aanstalten maakte om te vertrekken, vertelde ik hem over mijn ervaringen met GLS. Mijn verhaaltje werd door de postmeneer onderbroken met de kreet : "Dat kan niet!" Ik knikte slechts naar de jongeman, die met de grote doos de winkel verliet.
Terwijl ik geholpen werd, waagde ik te zeggen dat ik afgelopen periode aardig wat pakketen met GLS verzonden heb naar het buitenland. Maar weer kreeg ik te horen : "Dat kan helemaal niet!" Volgens meneer helpt GLS alleen bedrijven. Geen particulieren. Hij merkte, dat hij mij niet kon overtuigen en zei : "Dat is zeker 20 jaar geleden." Ik hield maar verder mijn mond.
Ik moet vaak inwendig lachen, wanneer iemand iemand stellig iets beweert zonder daarbij zelf aanwezig te zijn geweest. Soms zeg ik dan : "O, zat je toen op mijn rug?" Om het wat vrolijk te houden. Tot voor kort liep hier ook zo'n iemand rond. Toen ik vertelde mijn fiets omgebouwd te hebben naar een e-bike versie, kon dat dus ook niet. Ik ga daarover niet eens in discussie. Dat kan ik dus niet.