Vrij snel na mijn melding over de zoveelste aanval van de loslopende mastiff, verschenen twee agenten in de straat. Ze liepen naar de woning van de eigenaresse. Zelf kreeg ik de dag erop een telefoontje, vanwege mijn melding. Mij werd medegedeeld, dat de wijkagent deze week contact met mij zou opnemen. Over het bezoek van de agenten een dag eerder werd niets gezegd. Tot op heden heb ik niets vernomen.
Vanmorgen ontmoette ik de eigenaresse van de aangevallen teckel met haar hondje. Ik vroeg haar of ze over de schrik heen was. Ze vindt het nog steeds erg. Ze is met haar teckel naar de dierenarts geweest. Daar werd een aantal geneusde ribben geconstateerd. Ze wilde niet al te veel loslaten over het vervolg. Ik liet het erbij. Direct na het gebeuren wilde ze geen enkele actie ondernemen. Maar blijkbaar is ze daarop teruggekomen. Als het goed is, mag de mastiff niet meer zonder muilkorf naar buiten. Ik weet zeker dat de eigenaren zich weer weinig zullen aantrekken van het bezoek van de politie.
Wat mij ook opvalt is, dat men eerst met de dader in gesprek gaat en daarna pas met het slachtoffer. Er is geen terugkoppeling geweest van mijn verhaal naar de dader toe. Het blijft al met al een vreemde gang van zaken.