"Kan je even naar mijn achterwiel kijken, want hij zwabbert soms", vroeg ze gistermiddag. Toen ik het wiel controleerde, zag ik geen slag en ik voelde ook geen losse spaken. Daarna bekeek ik de achterband. Daar zag ik al snel een scheur zitten. Vlak langs de velg. De band zag er ook uitgedroogd uit. Er zaten veel haarscheurtjes in. Het oude rubber heeft al bijna 7.600 km afgelegd. Tijd voor een nieuwe band. Die werd 's middags al in huis gehaald, compleet met een nieuwe binnenband.
Ik heb pakezel Stella op de middenbok gezet met een emmer gevuld met water in de mand aan het stuur. Zo bleef het achterwiel vrij van de grond. Ik vind het telkens een uitdaging om een band zonder gereedschap op de velg te krijgen. Ook dit keer lukte dat. Zo'n achterwiel is wat lastiger om te doen, dan een voorwiel. Maar het bood weer de gelegenheid om de ketting, de rem en de versnelling ook weer goed af te stellen. Ter afsluiting heb ik een proefritje gemaakt. Want je weet maar nooit.
