Of wel : Kiev. Rusland besloot Oekraïne militair en politiek uit te schakelen. Vandaar de verspreide aandacht voor de aanvallen. Als eerste zijn de militaire bases en vliegvelden aangevallen. Marioepol is bijvoorbeeld een belangrijke marinehaven. In Kiev zetelt de corrupte regering waar het nazisme als gedachtegoed vereerd wordt. De Azov (Oekraïens nazi bataljon) maakt er geen enkel punt van om voor de misleiding van de buitenwereld desnoods eigen mensen en goed te beschieten. Zij hebben geen Photoshop nodig. Het herinnert mij aan de smerige oorlog in het voormalig Joegoslavië, waarin menig vredelievend mens in een wild beest veranderde. De oorlog is wreed, al denken politici spelregels te kunnen hanteren. Maar alleen wanneer het hen uitkomt. Dus horen en lezen wij weinig over de wreedheden van de westerse legers. Ook al overstijgen die in torenhoge mate die van de vijand.
Als Nederland na de oorlog wel over de juiste wapens had kunnen beschikken, dan was het in Indonesië in de tweede helft van de jaren 40 helemaal uit de hand gelopen. Men noemt het gebeuren daar nog steeds graag Politionele acties. Maar het was een ordinaire oorlog waar het Nederlandse leger een carte blanche voor gekregen had. Ook toen werd tegen de wet in gehandeld door dienstplichtigen te dwingen daarheen te gaan.
Veel Oekraïense burgers slaan op de vlucht. Niet alleen vanwege de oorlogssituatie daar, maar ook vanwege de maatschappelijke. Nu zien en grijpen ze hun kansen op een veel beter leven elders. Gelijk hebben ze. Misschien komt er een tijd dat ze met een gerust hart weer terug kunnen keren, om daar een beter leven dan voorheen te kunnen oppakken / voortzetten.