dinsdag 4 augustus 2020

Zwemmen en solliciteren

In de krant las ik dat zwemmen in zee gevaarlijk is. Vertel mij wat. Ik weet niet beter en ik ben pas de 70 jaar gepasseerd. Als ik ergens ben waar gezwommen mag worden, ben ik toch nog erg voorzichtig. Daarom sta ik telkens weer versteld van de manier, waarop vooral buitenlanders hier even de zee ingaan. Ze doen me denken aan de mensen die met een sierlijk duik in onbekend water denken te verdwijnen. Helaas is het maar een meter diep.
Gisteren zag ik tv-beelden van mensen die op het strand wandelden. Achter hen een wilde zee met een zwemmer op afstand. Te gek voor woorden. Tegenwoordig heet het 'verkeerde keuze maken', ik noem het ouderwets gewoon stom. Waar ik wel droevig van word, is van die Poolse meneer. Hij probeerde anderen te redden en verdronk zelf. Misschien ook niet slim, maar hij waagde wel zijn leven voor een stel domkoppen. Hopelijk gaat de familie van de waaghalzen een crowdfunding starten voor de Poolse weduwe en haar kinderen. Dat is het minste wat ze kunnen doen.
Discriminatie bij het solliciteren? Solliciteren eindigt toch altijd in discriminatie? Het is maar net hoe je het bekijkt. Ik heb het ook meegemaakt hoor. Maar eerlijk gezegd tilde ik er niet zo zwaar aan. Stel je voor dat ik er pas achter gekomen zou zijn, nadat ik bij zo'n bedrijf aangenomen was. Dat lijkt me veel erger. Dergelijke mensen verdienen niet mijn kennis en kunde. Ik vond ze daarom ook behoorlijk dom.