Dat iemand die rijles heeft nog erg weinig ervaring heeft, begrijp ik. Wat ik niet zo goed begrijp is, dat zo'n leswagen op het allerlaatste moment pas richting aangeeft en dat ie op de snelweg opeens een slinger naar links maakt. Dan vraag ik me toch even af, wat de instructeur aan het doen is. Gezien zijn houding, naar beneden kijkend, denk ik dat ie met zijn telefoon bezig is. Op de terugweg zag ik hem in mijn spiegel al drukken. Meneer heeft haast en wil per se inhalen. We rijden op een autoweg, waar een maximum snelheid geldt van 100 km/uur. Maar dat maximum is nog te laag voor hem. Dus haalt meneer in over een voorsorteervak naar links en het verdrijvingsvlak.
Een paar keer heb ik me erg verbaast over het feit, dat deelnemers aan het tv programma
De slechtste chauffeur van Nederland, een rijbewijs
gekregen hebben. Ja, gekregen dus niet behaald. Wat zouden zij in ruil voor dat roze kaartje gegeven hebben? Om een rijbewijs te behalen moet men immers lessen volgen en een examen afleggen. Het ware een goed idee om de rijscholen en namen van de examinatoren van de deelnemers te vermelden.
Wie aan kinderen wil beginnen hoeft geen lessen of een examen af te leggen. Nou, dan weet je het wel wanneer mensen besluiten ouders te worden, terwijl ze daar totaal ongeschikt voor zijn. En wie zijn de dupe van het besluit? De kids natuurlijk! Met lede ogen zien mensen die wel van enig wanten weten op het gebied van opvoeden toe, hoe kids onnodig afglijden. Ze missen thuis leiding, begeleiding, liefde en interesse. Tja, dat is allemaal veel te veel gevraagd. Het is blijkbaar veel gemakkelijker ze zoet te houden met spullen. Dure spullen. Dat is geen opvoeden, maar wel erg gemakkelijk. En als het kind schreeuwt om aandacht, schreeuwen ouders terug.
