Helaas voor hen herken ik ze direct, de volwassenen die als kind verwend zijn. Ze hebben zich dus niet 'hersteld', zichzelf ontwikkeld. Ze hebben nog steeds moeite met een nee. Vinden het vervelend als ze niet het middelpunt zijn van hun omgeving en vinden zichzelf erg goed. Verwennen vind ik een kwalijk verschijnsel. Ongelijke behandeling binnen een gezin. Slecht hoor. Maar ook in situaties waarin er geen andere broertjes en/of zusjes zijn. Zo'n kind moet toch klaargestoomd worden voor de maatschappij? Daarin komt een nee veel voor en zijn er anderen die winnen en meer aandacht krijgen dan het kind gewend is.
Gelukkig is er na het uitvliegen nog heel veel tijd en zijn er legio mogelijkheden om wat bij te schaven. Toch zijn er verwende volwassenen, die liever naar hun ouders blijven wijzen en zeggen : "Ik ben verwend." Ja, geef je ouders maar de schuld. Het klinkt ook wat aangenamer voor hen dan te moeten zeggen: "Ik doe niet aan zelfreflectie en heb me dus niet ontwikkeld".