dinsdag 18 augustus 2020

Een emmer geleegd

Gisteren in de namiddag leek het alsof er een wolkbreuk plaatsvond. Voordat ik onder de overkapping een openstaand luik kon sluiten, was de bank van Fenna al zeiknat geworden. Maar wat een water kwam er naar beneden, zeg. Alsof iemand een emmer leeg kieperde.
Vanmorgen werd tot 2x toe van mij verwacht, dat ik even op straat ging lopen met Fenna. In beide gevallen betrof het scholieren van groep 7 (even gevraagd. We liepen op een vrij smalle stoep, toen een meisje op de fiets ons tegemoet kwam. Ik verwachtte dat zij alsnog de straat op zou rijden, omdat daar twee uitritten zijn. Nee dus, ze fietste gewoon door. En wij liepen dus ook gewoon door. Ze stopte vlak voor ons. Ik vroeg haar of ik soms op straat moest lopen. Maar dat hoefde niet zie ze. Op mijn vraag waarom ze op de stoep bleef fietsen zei ze dat ze bang was om op straat te rijden en dat haar ouders haar gezegd hadden op de stoep te fietsen. Ik adviseerde haar tijdens de vakanties maar eens flink te oefenen met op straat fietsen. Dat wilde ze ook wel, maar daar hadden haar ouders geen tijd voor, was het antwoord; "Die hebben het te druk." Op het zelfde stuk kwam even later een jongen aanrijden. Ook hij bleef op de stoep fietsen. Weer even een praatje gemaakt en wat vragen gesteld. Vooral de vraag of deze opa soms op straat moet gaan lopen, maakte hem stil. Hij zei dat zijn moeder had gezegd, dat ie alleen op de stoep mag fietsen. Ook zijn moeder had geen tijd om met hem op straat te oefenen. Wat een wereld.