Ik kan me niet herinneren dat ik ooit een vriendenkring heb gehad. Daar heb ik nooit behoefte aan gehad. Ik ben liever op mezelf. Al moet ik zeggen dat ik in groepsverband het ook best naar mijn zin kan hebben. Vooral als er een prestatie neergezet moet worden. In wezen ben ik blijkbaar geen kuddedier, maar meer een mislukte Einzelgänger. Er zijn wel momenten, waarop ik vrienden mis. Mijn echte vrienden. We hadden gemeenschappelijke interesses en kenden elkaar zo'n 50 jaar. Ze zijn niet meer. Dus dan houdt het op.
Als mijn voelsprieten het toestaan, maak ik gemakkelijk contact met mensen, dat wel. Ik vind het zelfs leuk nieuwe mensen te ontmoeten. Maar een vriendengroep : nee. Het zijn meer kennissen of goede kennissen. Komt bij dat ik vaak te eerlijk ben. Ze zeggen wel dat eerlijk zijn een deugd is, maar wie eerlijk is deugt opeens niet meer. "Zo maak je geen vrienden", zei een medewerker eens tegen mij, toen ik het over eerlijkheid en openheid had binnen het kader van leidinggeven. "Niet op deze wereld", zei ik toen met een knipoog.
Tijdens mijn lijdensweg heb ik ook niemand gemist. Niet in de zin van : "Waarom heb je mij niet eens opgezocht?" Want dat doen vrienden, zegt men. Volwassen vriendschappen vind ik ook vaak moeilijk, lastig. En moeilijk doen, daar ben ik ook de man niet naar. Naarmate ik ouder werd ben ik wat gaan filosoferen over vriendschappen. Eerder niet. Vanaf mijn jeugd was een vriend gewoon een vriend. Iemand waarmee ik op dezelfde golflengte zat. Ook later qua persoonlijkheid (in grote lijnen) en hobby's.
Zelfs aan mijn militaire dienst periode heb ik geen vrienden overgehouden. Eigenlijk wel raar als je gedurende anderhalf jaar in een hechte gevechtsgroep lief en leed gedeeld hebt. En het besef dat je afhankelijk bent geweest van de anderen in moeilijke tijden. De IT wereld was voor mij een cowboywereld, waarin ik als een lonesome cowboy mijn werk in groepsverband met enthousiasme deed.
Misschien ben ik een gereïncarneerde poema. Dat beest is ook solitair, maar deelt wel zijn prooi met andere poema's. Solitair en toch sociaal. En gelukkig.