zaterdag 29 februari 2020

Een managementinformatiesysteem

Een mondvol, waar menig leidinggevende graag mee rondstrooit. Wie geen verstand heeft van auto's, laat een of meer deskundigen een potentiële aankoop beoordelen. Zoals een aankoopkeuring voor een voertuig.
In de IT wereld kwam ik te vaak situaties tegen, waarin directies iets kochten waarvan de benodigde kennis om het product eerst te kunnen beoordelen bij hen ontbrak. Een deskundige inschakelen vonden ze niet nodig, omdat ze zichzelf deskundig genoeg achtten. Vaak waren dat controllers, mensen die een financiële administratie leidde. Zij hielden zich dagelijks bezig met het cijfermatig verleden.
Ik ben een keer gevraagd een managementinformatiesysteem (MIS) operationeel te maken. Het was al eerder aangeschaft en lag inmiddels anderhalf jaar op de plank stof te vangen. Ik ben eerst met de documentatie aan de gang gegaan om erachter te komen wat het systeem qua functionaliteit in huis had. Daarna bekeken ik de aanwezige informatiesystemen, die de benodigde informatie moesten aanleveren. Uiteindelijk kwam ik met zeer slecht nieuws bij mijn opdrachtgever terug.
De organisatie kende een aantal vestigingen. Helaas had elke vestiging zijn eigen weg gekozen voor wat betreft de automatisering en informatiesystemen. Er was weliswaar één standaard systeem overal operationeel, maar de omliggende systemen (financieel, personeel, logistiek) waren alle van verschillende leveranciers.
Die situatie hield in, dat voor elk 'voedend' systeem een aparte koppeling / interface ontwikkeld moest worden om het MIS te kunnen voorzien van informatie. Er moesten 10 interfaces ontwikkeld worden. Geschatte kosten volgens de MIS leverancier : 50.000 euro. Het MIS zelf had hen al 85.000 euro gekost. De directie schrok zich een hoedje en verwees mij naar een prachtige demo, die de leverancier hen getoond had. Je weet wel : een druk op de knop en hoppa : managementinformatie! Ik heb de directie uitgelegd hoe een demo gemaakt wordt. De betreffende leverancier heb ik nog aangesproken op diens handelen en voorgesteld mee te betalen aan de kosten van de ontwikkeling van de interfaces. Ik deed dat voorstel onder vermelding, dat er van hun kant sprake was van een zekere vorm van misleiding annex verbloeming. Hun advies was immers verre van volledig. MIS poes dus. De leverancier hield zijn poot stijf en wees naar de directie. Die had maar een deskundig iemand bij de arm moeten nemen. Een m.i. kortzichtige, niet bepaald klantgerichte reactie, die op de langere termijn nadelig werd voor deze leverancier. Want ik ging als gedetacheerde met nog meer bagage verder met mijn tocht door IT land.