Het mooie nummer doet mij denken aan de huizen waar ik opgegroeid ben. Die hebben alle een belangrijke rol gespeeld in mijn vorming. De eerste jaren waren het belangrijkst en dat kan ik nu, 70 jaar later, beamen. Ik had nog graag even een kijkje willen nemen in ons huis aan de Resedastraat. In de Koningstraat, op nr 65, waar ik geboren ben ben ik al eens terug geweest. Dat was een bijzondere ervaring. Het huis leek veel kleiner geworden. Maar dat kwam omdat ik zelf wat groter gegroeid ben. Die beide adressen trekken mij meer dan dat van de Splinterlaan, waar ik overigens ook een leuke tijd gekend heb. Maar toen was ik al wat ouder. Uiteraard ook de eerdere adressen op Curaçao hebben veel bijgedragen in mijn ontwikkeling. Toen ik daar op voor die woningen stond, moest ik er weer aan denken.
Het verschil in beleving heeft bij mij te maken met de veranderingen in levensfase. De overgang van de zorgloze jeugd met een haast oneindig lijkend leven richting volwassenheid met alle beperkingen en sores van dien. Soms vergelijk ik het verloop met dat van een jonge, nog onbevangen voetbaltalent. Zodra het talent in het hoofdteam geplaatst wordt, moet ie zich aan allerlei regels en opvattingen gaan houden, wat ten koste van zijn gave gaat. Het keurslijf dat 'leven' heet. Ik heb geen enkele spijt. Maar als ik het over zou mogen doen, dan zou ik nog minder financiële verplichtingen aangaan. Zeg maar nog soberder en dus vrijer leven.