Het zal vast de ouderdom zijn. Afgelopen week begon een verstandskies weer wat zeurderig te doen. Dat verschijnsel trad al op voordat ik zijn soortgenoot boven hem liet trekken. Omdat de pijn soms ook weer verdween, wachtte ik met een gang naar de tandarts. Laat nou net afgelopen donderdagmiddag de pijn op een zeer heftige manier terugkomen. Dus ik bel de tandarts. Ik hoopte op Valentijnsdag geholpen te kunnen worden, maar was glad vergeten (hoe kan dat nou?) dat de praktijk vrijdags gesloten is. Ik kon op z'n vroegst maandagmiddag daar terecht. Ik heb het maar zo gelaten. Maar gisterochtend werd het mij te veel. Ik heb toen via de spoedlijn een afspraak gemaakt. Daar kon ik gisteravond om half acht terecht. Gelukkig wilde een van onze kids mij wel begeleiden. Ik moest namelijk naar..... Almere.
Wat ik nou het leukste van die Valentijnsavond vond was de manier, waarop ik daar geholpen werd. De tandarts en zijn assistenten waren erg meegaand en hielden rekening houden met mijn beperkingen. Een foto liet zien, dat het tandvlees rond de kies zich behoorlijk ver (3/4) had teruggetrokken. De tandarts trok eerst de conclusie, dat mijn kies inderdaad getrokken moest worden en begon toen met de voorbereidingen. Gevolg was een, ik zou bijna zeggen plezierige behandeling met een zo goed als pijnloze extractie. Nog mooier was te zien, dat ik door mensen met een andere culturele achtergrond werd geholpen. De tandarts en een assistente waren van Turkse afkomst. De andere assistente van Pakistaanse of Indiase. En stuk voor stuk zeer deskundig. Net zoals mijn mondhygiëniste, die uit Iran komt. Ach ja, ik klaag nogal over criminaliteit en andere negatieve zaken rond mensen uit andere culturen, maar dit doet mij dan weer erg veel goed. Ik moet vertrouwen blijven houden in het feit, dat er ook mensen uit andere culturen zijn, die wel op een positieve manier hun bijdrage (willen) leveren aan deze maatschappij. Wat dat betreft, en ik heb het vaker gezegd, mogen er veel meer naar hier komen.
Het werd weer een mindere nacht, want de verdoving verloor zijn werking. Maar in de ochtend was de pijn aanzienlijk minder. Rond 11.00 uur was ie zelfs weg. Ik ben tevreden en vooral blij dat ik de koe bij de horens gevat heb. Nu kan ik tenminste nog van het weekend genieten.