vrijdag 21 februari 2020

Fiat Ducato 2.5 Diesel 1994

Tot op heden hebben we goede ervaringen opgedaan met de Ducato bestelbus / camper. De carrosserie betreft een L1H2 versie op basis van een standaard wielbasis (14). Hij is van september 1994 en de teller stond bij aankoop in 2016 op nog geen 160.000 km. De bus was gebruikt voor het vervoeren van een rolstoel. Het motorblok, type 8140.67, heeft geen turbo en dus minder vermogen, maar ook geen turboproblemen. Het is een 85 pk blok met veel trekkracht. De topsnelheid ligt rond de 130 km/uur, maar die heb ik nog nooit gereden.
Na aankoop heeft de bus vanwege het ontbreken van onderhoudshistorie en t.b.v. een nulmeting een zeer uitgebreide servicebeurt ondergaan. De grootste ingreep betrof toen het vervangen van beide schokdempers achter. Op dit moment is bijna 30.000 km met de bus afgelegd met o.a. trips door Duitsland en naar Roemenië.
Als zwak punt noem ik de 5e versnelling. Die is bovenop een bestaande vierbak gebouwd. Door die hoger gelegen constructie krijgt de 5e versnelling relatief minder smering, wat tot schade kan leiden. Om die reden is het beter de wagen pas boven de 75 km/uur in de 5e versnelling te schakelen. Om dezelfde reden heb ik uit voorzorg in de versnellingsbak een halve liter extra olie gegoten.
Het ontbreken van een turbo is met name merkbaar in bergachtige omgeving. Er moet tijdig geschakeld worden om de gang erin te houden. Een kwestie van gewenning. Net als de koppeling die met een kabel (dus niet hydraulisch) bediend wordt. Het motorgeluid dringt tot in de cabine door evenals de warmte van het blok. Dit is te wijten aan de minder goede isolatie in de motorruimte en de cabine. Dus heb ik extra isolatie aangebracht in de cabine.
Het dieselblok verbruikt gemiddeld 1:11 en verbruikt weinig motorolie. Alleen toen de startmotor nog niet goed draaide, produceerde de motor na de start wat zwarte rook. Het starten verliep in eerste instantie slecht. Alsof de accu bijna leeg was. Na wat onderzoek bleek een massakabel op de startmotor te ontbreken. Die is alsnog aangebracht en sindsdien kent de bus geen startproblemen en dus geen zwarte rook meer. De kabelboom is typisch Italiaans : spaghetti.
Jammer dat men de onderkant van de carrosserie niet goed beschermd heeft tegen corrosie. De rest van de wagen verkeert na al die jaren nog in zeer goede conditie.
Zelf heb ik een aantel veranderingen aangebracht omwille van het comfort. Zo heb ik de enkel bladveren achter vervangen door dubbele. Ik heb een trekhaak laten monteren om onze fietsen te kunnen vervoeren. De stoelen zijn (via de sokkels) verlaagd, omdat de gemonteerde draaiplateaus de zit net te hoog maakten. Aan de voorzijde zijn de schokdempers ook vernieuwd. Ik heb ook een paar extra ventilatieluikjes gemonteerd, om met name zomers zowel stilstaand als rijdend de bus beter te kunnen ventileren. Om altijd gezien te worden heb ik conform de wetgeving een set led dagrijlampen gemonteerd. De isolatie heb ik al genoemd. Het aantal officiële zitplaatsen is (via de RDW) van 2 naar 6 verhoogd. Voor het geval dat.
Vanwege de leeftijd van de bus houden wij het onderhoud secuur bij en rijd ik met een aangepaste rijstijl.
Al met al bevalt de Ducato ons prima. We hebben geen last van allerlei gevoelige elektronica (Italianen zijn daar nog steeds niet goed in) en andere luxe die ook problemen kunnen veroorzaken.