maandag 3 februari 2020

Rustig vergeten

Als ik zo aan het sjouwen ben om een bepaalde ruimte leeg te maken vanwege een verhuizing, moeten ze mij niet vragen wat ik in de aanhangwagen gedaan heb. Want dat weet Wimmie dus niet (meer). Dan kan het zelfs zo zijn, dat ik onderweg denk : "Jeetje, ik ben dit of dat vergeten!" Maar na aankomst blijken die spullen toch in de bak te liggen. Haha. Nee, ik maak me daar niet zo druk over. "Een volgende keer dan maar", is wat ik dan denk. Blik op oneindig, verstand bijna op nul en dan maar sjouwen. Vaak denk ik tijdens dat doodse werk aan heel andere dingen. Zo'n beetje hetzelfde als wanneer ik in de stoel bij de tandarts lig. Daar lig ik ook te denken hoe ik een bepaald vraagstuk ga oplossen. Of over bepaalde plannen nadenk. Soms lig ik daar gewoon wat te dagdromen. Totdat een vrouwenstem mijn rust verstoort en vraagt : "Gaat het meneer?" Ja hoor, het gaat.
Zij zorgt er wel voor dat ik niet vergeet dat ik in de stoel bij de tandarts lig. Dus kan ik ook dat met een gerust hart vergeten.