Even later kwam een monteur, die niet gekleed was om vies vet werk te doen; gewoon een shirt en spijkerbroek en olievlekkenvrije slippers. Hij nam de sleutel in ontvangst en liep naar buiten. Daar begon hij aan de motorkap te sjorren. Uiteraard zonder succes. Toen begon hij om de wagen heen te lopen en bekeek hem van alle kanten. Daarna deed meneer het portier open en trok ogenschijnlijk aan het hendel waarvan de kabel afgebroken was. Hij gooide het portier weer dicht en liep weer naar de voorzijde van de Ducato. Ik besloot vanwege zijn wat hulpeloze houding, maar naar buiten te gaan.
Hij begreep niet hoe de grendel werkte, dus legde ik het de monteur (?) haarfijn uit. Vervolgens werd de kap gesloten en gingen we weer naar binnen.
Tegen de receptioniste zei hij : "Dat wordt een nieuwe kabel en complete vergrendeling bestellen." Daarna verdween hij naar de werkplaats.
De receptionist begon naarstig op zijn toetsenbord te tikken. Aan zijn gezicht kon ik zien, dat hij iets heel anders zag dan wat hij hoopte. Het getik duurde en duurde. Toen vroeg hij mij weer om mijn kentekenbewijs, dat hij even eerder had teruggegeven.
Toen ik hem vroeg of het lukte (positieve belangstelling van mijn kant) zei hij : "Neen. Ik zit vast in het Fiat-(spaghetti)-systeem. Ik krijg acht wagens en ik weet niet welke ik moet selecteren." Hij ging een andere dealer bellen. Tevergeefs, maar de tweede nam wel op. Die hielp hem door de spaghetti. Dacht ie, maar echt veel verder kwam de receptionist niet. Hij vroeg mij uiteindelijk of hij mij mocht opbellen om de prijzen door te geven. Ik benadrukte dat ik bij voorkeur een nieuwe trekveer wil en geen complete sluiting. Zoals ik dat al eerder kenbaar gemaakt had. Ik gaf hem ook wat technische info over de wagen, zoals het motornummer en de uitvoering. Maar die info had hij niet nodig. Ik ben benieuwd waarmee hij straks terugkomt. Misschien zegt ie wel : "Sorry meneer, we verkopen geen spaghettiveer en van een pastakabel hebben we nooit gehoord." Je weet maar nooit.