woensdag 9 augustus 2017

Ik moet er niet aan denken

Het zal je maar als ouder iemand overkomen : je eigen kids maken jacht op je! Een senior werd door een van zijn kids uitgenodigd voor een dagje uit. "Hoera!", dacht de senior. Maar hij moest wel even de taxi naar de woonplaats en het adres van zijn kind betalen, want ophalen, daar had het kind geen zin in. Weer thuisbrengen ook niet, ook al is de afstand nog geen 40 km.
Op de locatie aangekomen moest senior een flink bedrag aan de taxichauffeur overhandigen. Houd het maar op 125 euro voor een enkele reis. Senior had namelijk geen km's meer over voor het goedkopere 65+ vervoer. Maar dat mocht de pret niet drukken, want er staat immers een dagje uit voor de boeg. Dat viel nogal tegen. Of beter afschuwelijk tegen!
Seniors kind bracht hem naar een verzorgingstehuis! Een hoog hok voor mensen, die niet meer zelfstandig kunnen wonen en/of een beetje malende zijn. Senior was weliswaar erg geschokt, maar ging uit beleefdheid naar binnen. Daar schrok hij van de propperige kamertjes, de benauwende sfeer en de fysieke en geestelijke toestand van bewoners die hij daar zag. Zover was hij zelf immers nog lang niet!
De afgelopen maanden werd senior herhaaldelijk lastiggevallen door vreemden, die beweerden van hulpinstanties te zijn. Ze vroegen hem de meest rare dingen. Zo wees een van hen op haar horloge en vroeg met kinderlijke stem : "Weet u wat dit is?" Ze vroeg ook hoe laat het was en welke dag. Senior was al eerder geconfronteerd met dergelijke mensen, die met een smoes op hem af waren gestuurd door zijn kids. Hij is er nog steeds boos over.
Laatst moet senior naar het ziekenhuis vanwege een fysieke klacht. Hij werd dusdanig gemanipuleerd, dat ie nog alleen maar in het ziekenhuis in de woonplaats van een van zijn kids terecht kon. Maar wel weer op eigen gelegenheid heen en terug. Ook later, toen senior voor de uitslag van het onderzoek moest terugkeren.
Senior heeft al een paar jaar het gevoel, dat op hem gejaagd wordt. Zijn kids willen hem in een tehuis stoppen, terwijl ie nog bijna alles kan. Nu gooien ze het over een andere boeg : dementie. Senior is nog heel scherp, mankeert niets aan zijn geheugen (afgezien van wat (ouderdoms) vergeetachtigheid) en blijft liever zelfstandig wonen. Allemaal begrijpelijk. Ook van de kant van zijn kids, hoor. Meneer heeft immers een leuke bankrekening.