"Ach, het is maar voor een paar dagen. Zondag gaan we weer weg. We gaan hier een huwelijksfeest bijwonen van mijn broer", verzachte de overbuurvrouw. Maar de ander bleef doorzagen over de tafel, de stoeltjes, de mensen die daar zaten te eten en te drinken en meer van dat soort gewone campingzaken.
Omdat ik klaar was, verliet ik toen de ruimte. Al wandelend naar onze bus, keek ik nog even naar de situatie ter plekke. Tja, het is nu eenmaal een camping waar de plekken tegenover elkaar staan. Maar om te zeggen storend, nee.
Wat misschien wel storend is, is de volle, doorzichtige vuilniszak voor de caravan van de klagende vrouw. Die ligt er al een paar dagen. Het grote stuk karton op de grond voor de deur als een soort van mat, is ook niet bepaald leuk om te zien. Net zoals de rommelige toestand onder haar luifel. Het geheel komt wat verpauperd over. Maar daar ging het niet over.
Als je zo graag vrij wilt staan, kan je ook een plek uitzoeken, waar niemand tegenover je komt te staan. Die plekken zijn er genoeg hier.