strak aan de mast |
Ik vermaak me met wat prutswerk in en om de camper. Sonja zit een boek te lezen in de zon. Ja, de zon. Vanmiddag is het aardig aan het opklaren.
Ik heb een lichtarmatuur vastgezet, dat uit de bevestigingsschroefjes gedrukt was. Daarna heb ik het lijstje om de autoradio gerepareerd. Dat ding zat los en verhinderde een gemakkelijke plaatsing en verwijdering van het frontje.Vanmiddag bleef het droog. Ondanks de forse wind ben ik op mijn nieuwe fiets gestapt, om een kleine boodschap te doen in Ter Apel. Met de wind in de rug vloog ik bijna voort. De terugweg was wat anders. Met de wind op de kop moest ik flink aan de bak.
Toch viel het trappen mij mee. De fiets is nogal licht en trapt gemakkelijker dan de vorige. Vooral het ontbreken van allerlei vreemde geluiden klonk als muziek in de oren. Eh... of zoiets. Ik ben niet als een bezetene tegen de wind in gaan trappen, maar ben in een gewoon tempo blijven fietsen. Ik liet me dus niet gek maken door de wind. Neemt niet weg, dat ik flink zwetend weer bij de camper arriveerde. Daar wachtte mij gelukkig een kop heerlijke thee. Al met al heb ik liever dit soort weer, dan zonnig weer met temperaturen boven de dertig graden. Ik kan gewoon nog van alles en nog wat doen. Zelfs fietsen.