Aan de andere kant van de lijn vroeg eigenaar Ab of ik morgen, vandaag dus, tijd had. Ik kon vanaf 10.00 tot 14.00 uur bij hem terecht. Dat aantal uur zou ruim voldoende moeten zijn, dus ik maakte een afspraak.
Vanmorgen was ik stipt op tijd aanwezig en reed de camper de brug op. Een van de aanwezigen gaf wat aanwijzingen, want de brug is iets breder dan de camper. Daarna volgde een korte uitleg van de hefbrug en omhoog ging de camper!
Niet al te hoog, want ik wilde eerst het reservewiel verwijderen. Die zit achter aan de onderzijde in een rek. Ik heb eerst twee bouten in de slaapruimte gelost, die het rek omhoog houden. Daarna kon ik de beide dragers opzij schuiven en het rek laten zakken. Vervolgens heb ik het reservewiel eruit gehaald en apart gelegd.
De avond ervoor heb ik eerst een lijstje gemaakt met dingen die ik zou willen doen. Daarna heb ik de benodigde spullen verzameld in een bak. En een tas, want het was wat veel. Bovenaan stond een anti roestbehandeling. Ik wilde ook het reservewiel schoonmaken, zodat ik het alter zou kunnen lakken.
Ik wilde ook de kabelboom van de trekhaak inpakken / beschermen. Na aankomst heb ik de tas en de bak met het materiaal gelijk uit de wagen gehaald en naast de brug neergelegd. Ik heb de wagen eerst nog hoger gezet, zodat ik er onderdoor kon lopen. Een beetje gebukt, want anders moest ik met mijn armen omhoog werken. Het was dus kiezen of delen.
Ik heb eerst het rek schoongeborsteld en de rest van de onderkant van de wagen. Daarna ben ik gaan tjetten en spuiten. Wat een leuk werk! Ik had twee spuitbussen met tectyl gekocht van Valvoline. Het kwasten deed ik met de lijnolie, want die kruipt omhoog en in alle kieren, naden en gaatjes.
Toen ik de dieseltank had gespoten, veranderde hij in goud! Ik maakte een sprongetje van vreugde......Helaas kwam er toen vroegtijdig een eind aan mijn geklus. Ik stootte namelijk mijn kop tegen de aftapplug van het carter! Dat deed flink zeer. Maar dat krijg je als een voormalige kantoorpik onder een brug gaat staan werken. Haha! Het bloedde behoorlijk, het bloed over mijn gezicht, maar dat heb ik weten te stelpen. Daarna ben ik bijna even vrolijk verdergegaan, hoor.
Ik ben met de voorgenomen klussen heel ver gekomen. Enkel de kabelboom van de trekhaak heb ik niet aangepakt. Ik had inmiddels hoofdpijn gekregen en besloot het werk af te ronden. Ik ben desondanks tevreden. De kabelboom kan ik ook in de loods aanpakken en dat klusje heeft geen haast. Net zoals het lakken van de velg van het reservewiel.
Ik weet nu dat het me daar in die dhz-garage prima bevalt. En dat ik een helm op moet zetten als ik weer daar ga klussen. Haha!