Er zijn mensen die liever niet (meer) buiten de deur eten. Vooral na een paar afleveringen van De smaakpolitie van Rob Geus, haakten veel mensen af. Er zijn restaurants, snackbars en afhaalkeukens waar het bereisingsproces plaatsvindt in een zeer onhygiënische omgeving. Het programma gaf ook aan hoe slecht de controle van bovenaf is.
Zelf heb ik slechte ervaringen opgedaan met gepelde garnalen, die koud opgediend werden en tartaar. Ik geef de voorkeur aan gekookt en/of gebakken of gefrituurd voedsel. Een broodje gezond vind ik ook niet aantrekkelijk, vanwege het ongekookte. Tenzij ik het zelf klaarmaak. Als ik taugé gebruik, giet ik er eerst kokend water overheen. Net als bij aardbeien. Sla wordt gewassen, wortels geschild enz.
Maar er is ook een ander aspect : het opbouwen van weerstand. Dus het is niet zo dat ik overal huiverig voor ben. Mijn trek is vaak sterker dan mijn angst. En ik ben in militaire dienst tegen van alles en nog wat ingeënt. Haha!
Ik heb zelf een tijdje in een keuken van een restaurant mogen werken. De strenge hygiëne regels vond ik toen (jaren 60) al gewoon. Handen wassen na een toiletbezoek, niet je haren kammen in de keuken, alles netjes en schoon houden, op tijd verversen van afwaswater en doeken enz. Ik keek toen wel raar op, toen ik de kok in een koekenpan zag spugen. Dat was om te zien of die pan al heet genoeg was, legde men mij uit.
Het is voorgekomen, dat ik al op afstand kon ruiken, dat een friet- of viskraam met slechte olie bezig was. Ik word namelijk wat misselijk van die geur. Kaas en trassi mogen dan ook vreemd ruiken, maar daar word mijn maag niet draaierig van.
Onlangs heeft men de sushi van all you can eat restaurants gecontroleerd. De resultaten waren niet best. Sushi met, niets voor mij dus.