Uit eerste hand

Maandagavond keek ik naar een aflevering van een serie, waarin militairen kritische vragen gesteld werden. Een interessante uitzending van Kijken in de ziel (van militairen). Het was de tweede en er volgt nog een. De mannen (commandanten) en een vrouw (militair psychologe) kregen allerlei vragen voorgelegd. Soms lastig te beantwoorden, want men mocht niet alles zeggen. De hoge omes willen geen stennis met  mevrouw Hennis . Duidelijk werd wel de deplorabele staat waarin ons leger verkeert. Zoals gewoonlijk hoor, want dat is al eeuwen het geval. Gesteld werd ook, dat het huidige leger niet in staat zal zijn ons land te verdedigen in geval van een oorlog. Dat was begin jaren 40 ook al het geval.
In z'n algemeenheid is het dus zo, dat onze regering willens en wetens de mannen met een matige tot slechte uitrusting naar oorlogsgebieden stuurt.
Interessant was ook de vraag over het heractiveren van de dienstplicht. De respondenten vonden de plicht een goede zaak. Vooral voor de jongemannen zelf. "Op tijd je bed uit, discipline, saamhorigheid, respect, samenwerking enz. waren de trefwoorden. Militair gezien was het minder interessant, omdat de tijd van een jaar tot 18 maanden daarvoor veel te kort zou zijn. Men ging er ook van uit, dat dienstplichtigen niet altijd zouden willen vechten.
Er werd ook gevraagd naar de dreiging van een oorlog. Elk van de betrokkenen refereerde aan het Midden Oosten. Rusland was in hun optiek nog niet zo gevaarlijk. Hopelijk wordt in de derde uitzending naar Poetins visie gevraagd omtrent ons leger. Al weet ik niet of Poetin tussen zijn lachbuien door in staat zal zijn iets serieus te zeggen over de lachwekkende toestanden rond en in ons leger.
De dame en heren kregen ook de vraag voorgelegd hoe ze zouden reageren als een van hun kinderen het leger in zou willen. Toen werd het hier en daar even stil.....