Als ik ergens van baal is het wel van ongelijke behandeling. Waarschijnlijk een van de restanten uit mijn jeugd. Ik kan overigens ook niet tegen autoritair gezag. Hoe zou dat nou komen? Maar goed, ongelijke behandeling. Ik herinner me nog, dat we ons voorbereidden op mijn AOW periode. Er zou sprake kunnen zijn van een financieel gat vanwege de verschuiving van de AOW-leeftijd en het vroegtijdig stoppen van een uitkering die gekoppeld was aan mijn leeftijd. We waren in die periode, conform eerder voorgenomen, bezig met het verkopen van ons huis.
Tijdens een gesprek bij de gemeente kreeg ik te horen, dat ik bijstand zou kunnen krijgen. Maar dan als lening, die ik terug moest betalen van de overwaarde na de woning verkocht was. De woning werd als kapitaal beschouwd. Mij werd ook gevraagd naar vermogen, want ik moest eerst een groot deel daarvan gebruiken voor mijn dagelijks levensonderhoud. Pas daarna zou ik eventueel een bijstandsuitkering krijgen. Allemaal logisch, vond ik toen.
Nu kijk ik daar anders tegenaan. Asielzoekers krijgen ook een bijstandsuitkering. Toen men repte over het opeten van eigen kapitaal door asielzoekers, stonden veel Nederlandse mensen op de achterste benen : "Nee, niet doen. Dat is zielig!" En dus mogen asielzoekers hun eigen geld houden. En dus kocht deze week een 'vluchtelingengezin' met een bijstandsuitkering een mooie auto. Zij wel, wij dus niet. Dat is voor mijn gevoel ongelijke behandeling. Daar baal ik van.