Geen saldo

En toch boodschappen doen. Soms vraag ik me af in hoeverre mensen weten wat ze op financieel gebied kunnen. Ik heb begrepen dat er mensen zijn, die hun banksaldo nooit controleren. Laat dat nou toevallig de mensen zijn die bij het afrekenen van inkopen daar pas achter komen. Bij mijn kassa, natuurlijk. Mijn kassa's zijn de betaalpunten waar ook klanten komen die tussentijds boodschappen doen, groente en fruit niet gewogen hebben, een barcode op het artikel ontbreekt, waarvan de kassarol leeg is of zoals nu de klant geen geld heeft. Vanmorgen was het weer zover. Mevrouw ging pinnen, maar ze had geen voldoende saldo. Dus even een andere bankpas getrokken. Die gaf, aan haar reactie te horen, dezelfde mededeling.
Ze ging onderhandelen met de caissière. Besloten was dat ze in de winkel bij de kassa mocht wachten op haar man, die ze intussen gebeld had.
Omdat ze ook nog een schreeuwend kind bij zich had, trok ze veel aandacht. Toen ik aan de beurt was, klopte ze opeens fanatiek op de etalageruit. Het klonk boven het geschreeuw van haar zoontje uit. Ze wenkte naar een meneer, die mij bekend voorkwam. Hij stond pontificaal voor de ingang met een boodschappenwagentje een kassabon te bestuderen, toen ik de winkel wilde binnengaan. Ik hoorde hem toen mompelen : "Wat een geld!" Ik moest hem erop attent maken dat hij de ingang blokkeerde, omdat hij mij vragend aankeek.
Meneer kwam met een boos gezicht naar binnen. Er ontstond naast het kindergehuil een woordenwisseling, waarvan ik de afloop maar niet heb afgewacht. Soms zou ik willen, dat zo'n pinapparaat bij de ingang geplaatst wordt. Gekoppeld aan een luidspreker. Wie onvoldoende saldo heeft mag niet naar binnen. Via de luidspreker wordt die mededeling kenbaar gemaakt : "Sorry, u heeft (weer) geen geld!"