Zoals ik al eerder vertelde, heb ik als projectmanager niet zozeer gelet op het (tussen)resultaat, maar voornamelijk op het welzijn van mijn medewerkers. Dat hield niet alleen in dat ik voor de meest optimale randvoorwaarden zorgde, maar ook voor hun welzijn. Onder dat laatste viel persoonlijke aandacht, geregeld ontspanning op onverwachte momenten en op tijd naar huis sturen /begrip opbrengen voor hun privé situaties. Met de (tussen)resultaten zat het altijd goed. Die kwamen vanzelf.
Jammer dat zo'n werkwijze erg weinig wordt toegepast. Meestal telt alleen het resultaat. Hoe de mensen erbij zitten of (thuis ziek) liggen, is van geen enkel belang. Zolang er maar gescoord wordt.
Maar ik merk, dat steeds meer sprake is van een omslag. Zo'n bedrijf als Shell wordt steeds meer maatschappelijk uitgekotst. Ja,ja, wel miljarden winst maken, maar niets voor de mens c.q. maatschappelijk willen betekenen. De situatie in Groningen en de reacties van Shell daarop zijn daar schrijnende voorbeelden van. Of wat dacht je van een dagje vrijwilligerswerk van een bank? Eén dagje maar voor de mensheid in ruil voor heel veel financieel gewin ten koste van diezelfde mensen.
Ik opperde al eerder om de vervuiling aan te pakken via ontwikkelingshulp. De zeeën worden door grote schepen leeggevist, ten koste van eenvoudige vissers. Geef die vissers voldoende middelen om diezelfde zee te ontdoen van al dat vuil. Vissen op vuil. Daar heeft de mensheid meer aan, dan aan het bouwen en gebruiken van enorme vissersschepen, die de wereldzeeën leeg vegen. En wat Shell betreft : stroop de mouwen eens op en ga op Curaçao dat afgrijslijke teermeer opruimen. Zo'n bericht zal velen erg goed doen in plaats van al die berichten over miljarden winsten. Als dat gebeurd is, ga dan in Nigeria aan de slag om daar ook het milieu weer in orde te maken en slachtoffers schadeloos te stellen.
Zo zijn er nog veel meer mogelijkheden voor bedrijven en instanties om bij te dragen aan het geluk / welzijn van mensen. De (financiële) resultaten volgen vanzelf.
Indien men ons voor de keus had gesteld hoe we het beste 6 miljard euro zouden besteden, dan was dat bedrag nooit naar Defensie gegaan voor gevechtsvliegtuigen. Ik weet zeker dat men zou kiezen voor maatschappelijke verbeteringen, zoals de zorg, onderwijs, sociale woningbouw, armoede bestrijding enzovoort. Zelfs een vrouwelijke minister van Defensie staat aristocratisch te juichen bij nieuw oorlogsmaterieel. Triest.